Με λαμπρότητα εορτάσθηκαν τα ονομαστήρια του Ιεράρχη της Εκκλησίας Σερρών & Νιγρίτης

Με πνευματική κατάνυξη, συγκίνηση και λαμπρότητα, τελέστηκε, την Πέμπτη 8 Μαΐου στις Σέρρες η πανηγυρική Θεία Λειτουργία επί τη ιερά μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ημέρα κατά την οποία άγει τα ονομαστήριά του ο Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. κ. Θεολόγος.

Στον κατάμεστο Καθεδρικό και Προσκυνηματικό Ναό των Αγίων Θεοδώρων, ο σεπτός ποιμενάρχης λειτούργησε συλλειτουργούντων πολλών αρχιερέων από διάφορες μητροπόλεις. Παρόντες ήταν, μεταξύ άλλων, οι Μητροπολίτες Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου, Δήλου και Μυκόνου κ. Δωροθέου, Σιδηροκάστρου κ. Μακαρίου, Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσοστόμου (συμπροσευχομένου εντός του ιερού Βήματος), Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης κ. Αντωνίου, Ιερισσού, Αγ. Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου, Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσοστόμου, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου, Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνος, Θήρας, Αμοργού και Νήσων κ. Αμφιλοχίου και Δράμας κ. Δωροθέου.

Συμπροσευχητικώς παρίσταντο, μεταξύ άλλων και οι οσιολ. Καθηγουμένες των ιερών Μονών Τιμ. Προδρόμου και Παναγίας «Βύσσιανης» Σερρών και Προφ. Ηλιού Αγ. Πνεύματος, μον. Φεβρωνία, Ισιδώρα και Ακυλίνα, μετά των συνοδειών τους. Επίσης, παρευρέθησαν ο Αντιπεριφερειάρχης Σερρών κ. Παναγιώτης Σπυρόπουλος, οι Δήμαρχοι, Σερραίων, Βισαλτίας και Εμμανουήλ Παππά κ. κ. Βαρβάρα Μητλιάγκα, Ευανθία Πλιάκου και Δημήτριος Νότας, οι Διευθυντές της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως Ν. Σερρών κ. κ. Ιωάννης Καραβασίλης και Δημήτριος Σωτηριάδης, ο Διοικητής της 10ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας κ. Γεώργιος Λιάμπας, εκπρόσωποι των Αστυνομικών Αρχών και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σερρών και λοιπών θεσμικών Φορέων, αντιπροσωπείες μαθητριών και μαθητών των σχολικών μονάδων της εκπαιδευτικής κοινότητος Σερρών, των ενοριακών, Κατηχητικών Συνάξεων της Σερραϊκής Εκκλησίας, με τις σημαίες και τα λάβαρά τους, και μέγα πλήθος του φιλαγίου λαού του Θεού.

Συγκινημένος ο κ. Θεολόγος, στην ομιλία του, ευχαρίστησε τον Θεό για τα 22 χρόνια διακονίας του στην τοπική εκκλησία, υπογραμμίζοντας ότι “μαζί συμπορευτήκαμε στον δρόμο της ευθύνης και της προσφοράς, εμπνεόμενοι από τον ίδιο τον Χριστό”. Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει θερμά τους κληρικούς και λαϊκούς συνεργάτες του, τα μοναστικά τάγματα, τους άρχοντες του τόπου, αλλά και τον ευσεβή λαό, τον οποίο χαρακτήρισε “συνοδοιπόρο και στήριγμα” στο έργο του.

Στον λόγο του έκανε ειδική μνεία στον αείμνηστο πνευματικό του πατέρα, Αρχιεπίσκοπο κυρό Χριστόδουλο, από τον οποίο, όπως είπε, διδάχτηκε ότι “η Εκκλησία δεν περιορίζεται στους τέσσερις τοίχους των ναών, αλλά είναι φως που φωτίζει τις ψυχές και τις πορείες των ανθρώπων”.

Τον «ιερό άμβωνα» εκόσμισε λαμπρώς ο Σεβ. Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος, ο οποίος, εσημείωσε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Η σημερινή, αγία και μεγάλη ημέρα της ιεράς μνήμης του διαπρυσίου κήρυκος της αγάπης, Ευαγγελιστού Ιωάννου, δίδει σε όλους μας και βεβαίως και στον Σερραϊκό λαό την ευκαιρία να στρέψει και πάλιν νουν και καρδίαν προς το σεπτό πρόσωπο του Σεβ. Ποιμενάρχου του κ. Θεολόγου, ώστε να τον ευχαριστήσει υιϊκώς, για όσα θυσιαστικώς και θεαρέστως του προσφέρει, κατά τους χρόνους της θεοφιλούς Ποιμαντορίας του στην πηδαλιουχία της Σερραϊκής Εκκλησίας.

Ο Επίσκοπος της τοπικής Εκκλησίας και πεφιλημένος εν Χριστώ αδελφός μας και θεοτίμητος συλλειτουργός κ. Θεολόγος, ανεβαίνει θεοφιλώς και αγογγύστως τον σταυροαναστάσιμο Αρχιερατικό του δόλιχο και επιμαρτυρεί επαξίως την ποιμαντορική του διακονία, αγωνιζόμενος επί των πνευματικών επάλξεων, τον καλόν αγώνα της Πίστεως, της σταυροαναστασίμου Ορθοδοξίας και της γλυκυτάτης Πατρίδος μας.

Στέκει ορθός, ως ακαταμάχητος μαχητής του δικαίου και της αληθείας, άγρυπνος νύκτα και ημέρα, επιλύοντας πνευματικά, ποιμαντικά και όποια άλλα θέματα απασχολούν το ποίμνιο και ιδιαιτέρως τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Επιτελεί επαξίως το Αρχιερατικό του καθήκον στους δυσκόλους τούτους καιρούς, που διανύουμε, γεγονός, που τον καταξιώνει στη συνείδηση του πιστού λαού του Θεού».

Προ της απολύσεως της θ. Ιερουργίας, τελέσθηκε επίσημος Δοξολογία, με αφορμή την συμπλήρωση 204 ετών, από της θαυμαστής διασώσεως, πρεσβείαις του ηγαπημένου μαθητού του Κυρίου, του χριστιανικού πληθυσμού των Σερρών (Κυριακή, 8η Μαΐου 1821), από βεβαίας σφαγής, προγραμματισθείσης υπό των οθωμανών Τούρκων.

Στην συνέχεια, ο πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης π. Γαβριήλ Παλιούρας, Πρωτοσύγκελλος της των Σερρών και Νιγρίτης Εκκλησίας, αναφέρθηκε με λόγους σεβασμού στην καλλίκαρπη Αρχιερατική διακονία του Σεβ. κ. Θεολόγου στην πηδαλιουχία του ιστορικού, ενδόξου, αγιοτόκου και ηρωοτόκου Επισκοπικού Θρόνου της νοητής ολκάδος των Σερρών και της Νιγρίτης. Εκ μέρους  του ευαγούς κλήρου της Εκκλησίας των Σερρών και της Νιγρίτης, προσεφέρθη στον Σεβασμιώτατο, ιερά εικόνα, με την μορφή της Υπεραγίας Θεοτόκου «Ρόδον το Αμάραντον», σε ένδειξη ειλικρινούς αφοσιώσεως προς τον ακάματο πνευματικό Πατέρα και ανύστακτο Επίσκοπο και Ποιμενάρχη του.

Στην αντιφώνησή του, ο εορτάζων Σεβ. κ. Θεολόγος, ευχαρίστησε για μία ακόμη φορά, τους υπέρ τους 15 Σεβ. Αρχιερείς, τους εν προσευχή παρισταμένους εν Χριστώ αδελφούς και συνεπισκόπους του, εξ όλης της Ελλάδος, ιδιαιτέρως μάλιστα τα πνευματικά του παιδιά και αδέλφια, από πολλά μέρη της Πατρίδος μας, τους προσφιλέστατους οικογενείς του, τις ευλαβέστατες μοναχές και τον ευγενέστατο Σερραϊκό λαό, που ήλθαν και τις δύο ημέρες της εορτής του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, για να λάβουν την χάρη του Ευαγγελιστού, αλλά και να του ευχηθούν για τα ονομαστήριά του.

Ο Σεβασμιώτατος, εμνήσθη ευγνωμόνως της σεπτής μορφής του πνευματικού του πατρός και διδασκάλου, αειμνήστου μεγάλου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, σημειώνοντας μεταξύ άλλων και τα εξής: «Αναμιμνήσκομαι, με αιώνια ευγνωμοσύνη και βαθιά συγκίνηση του ονόματος του μακαριστού και αγίου Γέροντός μου, Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ο οποίος, ούτως οικονόμησε τα της ζωής και της διακονίας μου στην Εκκλησία. Ας είναι το όνομα του Κυρίου ευλογημένο και από εκεί στον ουρανό, όπου ευρίσκεται, να μεσιτεύει και να προσεύχεται και δι’ εμέ και για τον χριστώνυμο λαό».

Με βαθιά συγκίνηση, ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε και στους αειμνήστους κατά σάρκα γονείς του, Απόστολο και Αικατερίνη, τα φωτεινά και αξεπέραστα πρότυπα της ζωής και της εκκλησιαστικής διακονίας του, τα πλήρη πίστεως, αγάπης, στοργής, υπομονής, καλοσύνης και εργατικότητος, όπως χαρακτηριστικώς είπε.

«Προσευχηθείτε, λοιπόν, εσημείωσε ο Σεβασμιώτατος, αδελφοί συμποιμένες, αγαπητοί πατέρες, οσιώτατες μοναχές, έντιμοι Άρχοντες, αδελφοί Σερραίοι και Σερραίες, ο Κύριος μας, να μου δίδει πνεύμα σοφίας, αγιοπνευματικής διακρίσεως και δυνάμεως, ώστε να εργάζομαι κατά το θέλημά Του, για την σωτηρία σας και την κατά Χριστόν προκοπή σας, η δε ταπεινή διακονία μου να είναι πορεία χριστοζωής και θυσίας.

Ο Μητροπολίτης δεν παρέλειψε να τονίσει με έντονο προβληματισμό τις προκλήσεις της εποχής, κάνοντας λόγο για “καιρούς πονηρούς, όπου πολλοί οραματίζονται μία κοινωνία χωρίς Χριστό, έναν Χριστό ανούσιο, περιορισμένο στο περιθώριο”. Αντιπαρέβαλε, όμως, την ελπίδα και τη δύναμη της Εκκλησίας, λέγοντας ότι “το τιμόνι της Εκκλησίας το κρατά ο Χριστός και όχι οι άνθρωποι”.

«Η Εκκλησία δεν είναι τοίχοι και σκεπή, αλλά καρδιά που χτυπά στον ρυθμό του Θεού και των ανθρώπων», σημείωσε χαρακτηριστικά, υπενθυμίζοντας ότι μέσα στις δυσκολίες του καιρού, η Εκκλησία οφείλει να σταθεί όρθια, προφητικά και παρακλητικά, δίνοντας ελπίδα στον λαό της.

Ξεχωριστή θέση στον λόγο του είχε η αναφορά στους νέους — «το αύριο του κόσμου και το σήμερα της ευθύνης μας», όπως είπε. Ο Μητροπολίτης Θεολόγος τόνισε πως η Εκκλησία δεν μπορεί να αδιαφορήσει για τα παιδιά και τους νέους, οι οποίοι παλεύουν να βρουν νόημα, αξίες και καθοδήγηση μέσα σε έναν κόσμο συχνά συγκεχυμένο και αντιφατικό.

“Στο πρόσωπο αυτών των παιδιών βλέπουμε την ελπίδα για την πατρίδα μας”, σημείωσε, υπογραμμίζοντας την ευθύνη όλων για τη διαπαιδαγώγησή τους “σε έναν κόσμο με πίστη, φως και ελπίδα”.

Την ευγνωμοσύνη και τον σεβασμό του ιερού κλήρου της Μητρόπολης Σερρών και Νιγρίτης προς τον πνευματικό της πατέρα κ.κ. Θεολόγο εξέφρασε ο πρωτοσύγκελος αρχιμανδρίτης π. Γαβριήλ Παλιούρας, αναπτύσσοντας το πολυσχιδές και θεάρεστο έργο που επιτελέσθηκε κατά τα χρόνια της διακονίας του Σεπτού Ποιμενάρχη μας.