ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ Μέρος 1ο

 

 

Στεργιανή Παπλιάκα

Νοσηλεύτρια-εκπαιδευτικός

 

Γενικά
Η Δερματολογία είναι κλάδος της ιατρικής που ασχολείται με το δέρμα (τη δομή, τις λειτουργίες και τις αρρώστιες). Ασχολείται με τη διάγνωση, τη θεραπεία και την πρόληψη των νοσημάτων του δέρματος, του υποδορίου ιστού, των βλεννογόνων και των εξαρτημάτων του δέρματος. Επίσης με τις δερματικές  εκδηλώσεις των συστηματικών νοσημάτων και αντίστροφα, των συστηματικών εκδηλώσεων των δερματολογικών νοσημάτων. Προωθεί την καλή υγεία του δέρματος.

Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που προκαλούν  πολλές & διαφορετικές παθολογικές εκδηλώσεις του δέρματος, αυτοί είναι:

1ον  Η διττή εμβρυϊκή προέλευση που σχηματίζεται από δυο διάφορες εμβρυϊκές καταβολές (μεσόδερμα και εκτόδερμα).

2ον Η πολυσύνθετη κατασκευή του δέρματος, είναι ένα σύνθετο όργανο, νευρικό, συνδετικό, αγγειακό και αδενικό μαζί.

3ον Η θέση και η λειτουργία του. Το εκθέτουν  ταυτόχρονα σε εξωτερικές και εσωτερικές επιδράσεις του οργανισμού και

4ον Υπάρχουν πάρα πολλοί «δίοδοι , μέσα από τις οποίες οι παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορούν να το προσβάλλουν.

Τα νοσήματα του δέρματος είναι κυρίως νευρικές αντανακλαστικές παθήσεις ή νοσήματα του κεντρικού νευρικού συστήματος. Τα ερεθίσματα ξεκινούν από το δέρμα περνούν από τα νευρικά κέντρα και επιστρέφουν πάλι στο δέρμα.  Άλλες φορές τα ερεθίσματα ξεκινούν απευθείας από τα νευρικά κέντρα. Μερικές φορές αντιδραστικές εκδηλώσεις του δέρματος και των σπλάχνων συνδέονται μεταξύ τους , όπως στην περίπτωση του άσθματος με το έκζεμα, της κολίτιδας με την κνίδωση, κ.λ.π. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο κεντρικός νευροφυτικός τομέας δημιουργεί την αλληλοσύνδεση.

Όταν ο παθογόνος παράγοντας είναι ενδογενής τότε προσβάλλονται οι βαθύτερες στιβάδες του δέρματος και είναι περισσότερο σοβαρές.

 

Συχνότερες παθήσεις του δέρματος

Καρκίνος του δέρματος

Τι είναι καρκίνος;

Οι λειτουργίες του οργανισμού μας είναι άπειρες. Το κύτταρο είναι η αρχική μονάδα. Η  μικρότερη οργανωμένη μάζα ζωντανής ύλης. Τα κύτταρα έχουν μια γενική κατασκευή, κοινά χαρακτηριστικά και διαφέρουν στη λειτουργία τους. Tα κύτταρα, φυσιολογικά   διαιρούνται για να δημιουργήσουν νέα κύτταρα, μόνο όταν ο οργανισμός τα χρειάζεται. Αυτή η ελεγχόμενη διαδικασία, μας βοηθάει να διατηρούμε την υγεία μας.
Εάν κατά την πορεία της ζωής των κάποιο κύτταρο δεν εξελιχτεί ομαλά,  χάνει τον έλεγχο του πολλαπλασιασμού του και αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα, τότε  έχουμε τον καρκίνο του κυττάρου.   Εάν τα κύτταρα συνεχίζουν να διαιρούνται χωρίς ο οργανισμός να τα χρειάζεται, τότε δημιουργείται ένας όγκος. Ο όγκος αυτός μπορεί να είναι καλοήθης (Ο καλοήθης  όγκος σχεδόν ποτέ δε μας  απειλεί  τη ζωή) ή κακοήθης (καρκίνος). Τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να μπουν μέσα στους ιστούς και στα ζωτικά όργανα και να τα βλάψουν. Επίσης, μπορούν να διαφύγουν από τον κύριο όγκο και μέσα από την κυκλοφορία του αίματος ή της λέμφου  να διασπαρθούν στο υπόλοιπο σώμα. Εάν αυτά τα κύτταρα βρουν πρόσφορο έδαφος σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος και αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται, τότε δημιουργείται μία μετάσταση. Οι καρκίνοι του αίματος ονομάζονται λευχαιμίες.

Σε οποιοδήποτε σημείο του δέρματος μπορεί να εμφανιστεί ο καρκίνος, με μεγαλύτερη συχνότητα στην περιοχή του δέρματος που είναι περισσότερο εκτεθειμένη στο ηλιακό φως, π.χ. χέρια –  πρόσωπο -τράχηλος.

Τύποι καρκίνου δερματος

Οι συχνότεροι είναι:

α) Το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα

β) Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα και

γ) Το μελάνωμα.

Τα δυο πρώτα (α &β) προέρχονται από τα δομικά κύτταρα της εξωτερικής στιβάδας του δέρματος (της επιδερμίδας) και

Το 3ο (γ) προέρχεται από τα μελανοκύτταρα, τα κύτταρα δηλαδή που παράγουν την μελανίνη, τη χρωστική που δίνει το χρώμα στο δέρμα.

Και οι τρεις τύποι καρκίνου του δέρματος μπορεί να προληφθούν!!!

Ερευνα

Ο καρκίνος του δέρματος είναι πολύ συχνός στις χώρες με αυξημένη ηλιακή ακτινοβολία, όπως είναι η Ελλάδα. Εμφανίζεται κυρίως σε ανθρώπους που εκτίθενται στον ήλιο μακροχρόνια.

«Δερματικός καρκίνος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, με υψηλότερη συχνότητα την 20ετία μεταξύ των 40 και 60 ετών. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια αύξηση κρουσμάτων δερματικού καρκίνου σε νεώτερα άτομα, συμπεριλαμβανομένων των εφήβων. Έτσι, οποιοδήποτε μη συνηθισμένο ογκίδιο αναπτύσσεται στο δέρμα και επιμένει για περισσότερο από 3 μήνες, θα πρέπει να θεωρείται δερματικός καρκίνος μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο», πηγή:  http://www.plastic.gr/
«Μόνο στις ΗΠΑ περισσότερο από 1.000.000 άτομα εμφανίζουν κάθε χρόνο δερματικούς καρκίνους. Το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα είναι ο συχνότερος καρκίνος που παρατηρείται σε άτομα της λευκής φυλής. Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, αφορά στο 20% των καρκίνων του δέρματος ενώ το μελάνωμα είναι σπανιότερη νόσος αλλά και η σοβαρότερη δερματική κακοήθεια. Σε αυτό άλλωστε (στο μελάνωμα) οφείλεται το 80% των περιστατικών θανάτων από καρκίνο του δέρματος. Τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρείται παγκοσμίως μία ανησυχητική αύξηση των περιστατικών μελανώματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1935 η πιθανότητα να αναπτύξει μελάνωμα ένας κάτοικος των ΗΠΑ ήταν 1:1500 ενώ το 2002 η πιθανότητα αυτή αυξήθηκε στο 1:68», πηγή: http://www.eoncology.eu/site/?page_id=8

«Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cancer Causes το τσιγάρο αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του δέρματος στις γυναίκες. Οι γυναίκες που εμφάνισαν καρκίνο πλακωδών επιθυλιακών κυττάρων (μια λιγότερο επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος από το μελάνωμα) ήταν κυρίως καπνίστριες. Οι επί μακρόν καπνίστριες (πάνω από 20 χρόνια) είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πληγούν από την ασθένεια.

Οι άντρες καπνιστές διατρέχουν μέτριο κίνδυνο εμφάνισης ενός εκ των δύο τύπων καρκίνου του δέρματος που δεν είναι μελάνωμα -καρκίνο των πλακωδών επιθυλιακών κυττάρων και βασικοκυτταρικό καρκίνωμα κυττάρων– αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν στατιστικά σημαντικά». Πηγή: http://www.econews.gr/2011/12/27/kapnisma-karkinos-dermatos/

«Ο Rife, ο οποίος πέθανε το 1971 αδέκαρος και πικραμένος για την απαξίωση που επιφύλαξαν στον ίδιο και τις μεθόδους του οι συνάδελφοί του (σύμφωνα με την εφημερίδα Daily Californian), φέρεται επίσης να είχε δώσει απάντηση στην εύλογη απορία γιατί δεν ασθενούν όλοι από καρκίνο: Αν ο μεταβολισμός του ανθρώπινου οργανισμού είναι ισορροπημένος, τότε δεν είναι ευπαθής σε καμία ασθένεια, είχε δηλώσει.

«Ο ζωοδότης ήλιος, τόσο πολύτιμος και απαραίτητος για τη ζωή στον πλανήτη μας, λίγες ευεργετικές επιδράσεις έχει στο δέρμα του ανθρώπου και πολλές δυνητικά επικίνδυνες ανεπιθύμητες ενέργειες» (Healthier World, άρθρο: «Ο ήλιος γερνάει το δέρμα»).

Η παραπάνω φράση μάλλον φαίνεται εκ πρώτης όψεως φυσιολογική. Αντικατοπτρίζει την άποψη, που έχουμε οι περισσότεροι για τον ήλιο. Ναι μεν, αλλά…  δηλαδή, στην πρώτη παράγραφο ο ήλιος εκθειάζεται ως ο δημιουργός της ζωής, ως «ζωοδότης, πολύτιμος και απαραίτητος για τη ζωή». Εν συνεχεία όμως, αλλάζει η οπτική. Εδώ ο «ειδικός» μας εξηγεί, ότι ο ήλιος έχει «λίγες ευεργετικές επιδράσεις στο δέρμα… και πολλές δυνητικά επικίνδυνες ανεπιθύμητες ενέργειες» και το λογικό ερώτημα έπεται: Πως είναι δυνατόν ο δημιουργός της ζωής και ο αρωγός της, ο τόσο πολύτιμος και απαραίτητος για την υγεία μας και τη ζωή, ήλιος, να έχει «λίγες ευεργετικές επιδράσεις… και πολλές δυνητικά επικίνδυνες ανεπιθύμητες ενέργειες»; Ουσιαστικά πίσω από αυτή την αντιφατική φράση κρύβεται μία μεγάλη συνωμοσία των γιατρών, των Μ.Μ.Ε. και των φαρμακευτικών εταιρειών, η συνωμοσία του ήλιου!

Το ανθρώπινο σώμα είναι σχεδιασμένο και προσαρμοσμένο να απορροφά τις υπεριώδεις ακτίνες, επειδή αυτό εξυπηρετεί συγκεκριμένες λειτουργίες, ειδάλλως θα είχαμε γεννηθεί με φυσικά αντηλιακά φίλτρα στο δέρμα και στα μάτια μας. Η εξέλιξη και η προσαρμογή των ειδών στις φυσικές συνθήκες και στον ήλιο, γίνεται εδώ και εκατομμύρια χρόνια με θαυμαστό τρόπο. Οι υπεριώδεις ακτίνες είναι άκρως απαραίτητες για τη ζωή και τη λειτουργία των κυττάρων μας. Η έλλειψη ηλιακής ακτινοβολίας διαταράσσει την ομαλή κυτταρική λειτουργία, γεγονός, που μπορεί να προκαλέσει διάφορες ασθένειες. Η χρήση γυαλιών ηλίου συμπεριλαμβανομένων των διορθωτικών γυαλιών οράσεως και των φακών επαφής, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για οφθαλμολογικές παθήσεις και για την εξασθένιση της όρασης. Η ελλιπής έκθεση στις υπεριώδεις ακτίνες μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία μας και την ζωή μας.

Η ηλιακή ακτινοβολία (όταν δεν αλλοιώνεται από τα γυαλιά ηλίου) διεγείρει το οπτικό νεύρο, αυτό με τη σειρά του ενεργοποιεί την υπόφυση, που παράγει ορμόνες και αυτές διεγείρουν τα μελανοκύτταρα, που μας προστατεύουν από τα ηλιακά εγκαύματα. Όταν το δέρμα μας εκτίθεται στον ήλιο, τα μελανοκύτταρα παράγουν περισσότερη χρωστική ουσία έτσι, το δέρμα φυσιολογικά σκουραίνει. Ομως όταν φοράμε γυαλιά ηλίου, η διαδικασία αυτή διαταράσσεται. Η υπόφυση ξεγελιέται από το σκοτείνιασμα των γυαλιών ηλίου, με αποτέλεσμα να μειώνεται η παραγωγή των ορμονών, που διεγείρουν τα μελανοκύτταρα. Ως αποτέλεσμα η μικρή παραγωγή μελανίνης φθείρει το δέρμα και δεν το προστατεύει από τον ήλιο.

Η οξυβενζόνη είναι μία εξαιρετικά τοξική αντηλιακή χημική ουσία, που υπάρχει σε όλα σχεδόν τα αντηλιακά προϊόντα, ακόμα και σε κρέμες για παιδιά, ένα μεγάλο ποσοστό του δυτικού κόσμου έχει μολυνθεί από την ουσία αυτή. Αλλες επικίνδυνες χημικές ουσίες των αντηλιακών είναι η αβοβενζόνη, το π-αμινοβενζοϊκό οξύ, η κινοξάτη, τα σαλυκιλικά, το ανθρανιλικό μενθύλιο κ.ά.. Ολες αυτές οι χημικές ουσίες δεν έχουν ποτέ δοκιμαστεί εργαστηριακά για τη δράση τους και τις ενέργειές τους, έτσι, είναι παντελώς άγνωστο τι προκαλούν στον οργανισμό μας. Πολλά δημοφιλή αντηλιακά ενεργοποιούν ελεύθερες ρίζες, αποτελώντας το βασικό αίτιο των καρκίνων του δέρματος.», για περισσότερη ενημέρωση στην ιστοσελίδα: http://filosofia-erevna.blogspot.gr/p/blog-page_28.html

«Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής εβδομάδας κατά του καρκίνου του δέρματος η απήχηση του κόσμου το 2013 εξετάστηκαν 7.698 άτομα, με το 64,6% να αφορά σε γυναίκες, 328 άτομα ανέφεραν θετικό κληρονομικό ιστορικό για μελάνωμα, ενώ 74 άτομα είχαν ήδη προσβληθεί από μελάνωμα», πηγή: http://www.paraskhnio.gr/elliniki-dermatologiki-etaireia-evd/

Βιβλιογραφία: Μεγάλη Ιατρική Εγκυκλοπαίδεια για τη σύγχρονη οικογένεια, Τόμος Γ΄, Εκδοτικός οργανισμός «Χρυσός Τύπος» Ε.Π.Ε.

Στεργιανή Παπλιάκα

Νοσηλεύτρια-εκπαιδευτικός