Αυτά που μας λείπουν

Γράφει ο:  Γιώργος Μώκος

Κλείνει  σχεδόν χρόνος  που η πανδημία του Κορονοιού   άλλαξε τον τρόπο ζωής μας. Τίποτε δεν είναι όπως ήταν πριν ο θανατηφόρος covit 19 μας κάνει να ξεχάσου ότι είχαμε συνηθίσει

Όλοι ζούμε πάντα με τον φόβο μην κολλήσουμε τον ιό  ,όπου και αν πάμε.

Φαρμακείο ,ιατρείο σούπερ μάρκετ και όπως αλλιώς και αν λέγετε μια και είναι τα απαραίτητα στην ζωή μας .

Δεν είναι όμως μόνον αυτά που στερηθήκαμε .Χάσαμε πλέον και την προσωπική και την κοινωνική μας ζωή .

Χάσαμε τις επαφές μας  με τους ανθρώπους τους δικούς μας , τους συγγενείς μας , τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας που δεν μπορούμε πλέον να τα αγκαλιάσουμε .

Να ήταν όμως μόνον αυτά που στερηθήκαμε

Πάντα είχαμε επαφή στους συλλόγους μας που πηγαίναμε ,αφού   κάθε χρόνο διοργανώναμε διάφορες εκδηλώσεις ανάλογα με τα γεγονότα που θα έπρεπε να τιμήσουμε και να βρεθούμε και πάλι τα μέλη όπως κάναμε  πριν την πανδημία .

Για τον Σύλλογό μας  τον Βισάλτη , αφού σε αυτόν ανήκω  σαν μέλος του , θα αναφέρω  μερικά πράγματα που πιστεύω πως όλα τα μέλη θα συμφωνήσουν μαζί μου μια και αυτά στερούνται όλα όσα κατά καιρούς οργανώναμε .

Ναι ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για να δούμε ποια είναι αυτά που μας λείπουν  κάθε  χρόνου.

Η πρώτη εκδήλωση της χρονιάς  πάντα ήταν η κοπή της Βασιλόπιτας ,με την συγκέντρωση των μελών μας στο χώρο του γραφείου μας

Δεύτερη  και σπουδαιότερη εκδήλωση ήταν αυτή που κάθε χρόνο κάναμε για τα Ελευθέρια της Νιγρίτας μας ,της 21/2/ 1913 και που τα τελευταία χρόνια οργανώναμε στην Ι. Μ Θεσσαλονίκης με την επιμνημόσυνη δέηση για τους πεσόντες για την ελευθερία μας και ακολούθως με την εκδήλωση στην αίθουσα της Μητρόπολης και την  εκφώνηση του πανηγυρικού πάντα από έναν ομιλητή γνώστη της ιστορίας του τόπου μας .

Κάθε χρόνο την Τσικνοπέμπτη  μαζευόμασταν στο Σύλλογο αρκετά μέλη και κάναμε το καθιερωμένο γλέντι  αλλά και πάρα πολλά έθιμα από τα πολλά που έχει η Νιγρίτα μας .

Επίσης  πως μπορούμε να ξεχάσουμε τον ετήσιο χορό που οργανώναμε και που ερχόταν πάρα πολλοί συμπατριώτες και φίλοι  και περνούσαμε μια υπέροχη Κυριακή ;

Κάθε χρόνο το τριήμερο της αποκριάς και της Καθαρής Δευτέρας  οργανώναμε εκδρομή  πότε εντός Ελλάδος και πότε σε χώρα του Εξωτερικού που να είχε και χιονοδρομικό κέντρο .

Όλες αυτές οι εκδηλώσεις γινότανε πάντα στο πρώτο τρίμηνο του έτους .

Θα πρέπει όμως πάνω από όλα , όσο σοβαρά και αν είναι αυτά που ανέφερα να πω  εκείνο που μας λείπει αφάνταστα και  είναι η συνάντησή μας κάθε απόγευμα Δευτέρας   για τις πρόβες της  Χορωδίας μας με τον υπέροχο Μαέστρο που είναι και πρόεδρος του Συλλόγου μας του Βισάλτη , τον Γιάννη  Βαγενά  και  που πλέον παύει  η συμμετοχή μας  σε διάφορες μουσικές συναυλίες  και ήταν αρκετές .

Δεν αναφέρω  άλλες δραστηριότητες που γινόταν κατά την διάρκεια του έτους που και αυτές  είναι αρκετές .

Αυτές είναι όμως  οι εκδηλώσεις που κρατούν τον Σύλλογο ζωντανό για 76 χρόνια από την ίδρυση  του  και την  μεγάλη προσφορά των εκάστοτε  Δ.Σ.

Λέω  ζωντανό ,αφού πλέον εδώ και αρκετά χρόνια που το  Υπουργείο Πολιτισμού  άφησε στην μοίρα τους , τους  Πολιτιστικούς  Συλλόγους και δεν τους βοηθά καθόλου να ανταπεξέλθουν στα μεγάλα τους έξοδα ,οι εκδηλώσεις που ανέφερα παραπάνω ήταν η πηγή των εσόδων τους από τις συνδρομές των μελών τους .

Τα γράφω αυτά με πολύ πίκρα και με την ελπίδα πως γρήγορα θα περάσουν τα δύσκολα και θα βρεθούμε και πάλι όπως πρώτα γιατί ναι τα θέλουμε και μας λείπουν .

Θεσσαλονίκη  22 Φεβρουαρίου  2021

Μώκος  Γεώργιος

Μέλος του Συλλόγου Νιγριτινών

Θεσσαλινίκης  ο ΒΙΣΆΛΤΗΣ